Er is consolidatie
Wanneer de letsels die je bij het arbeidsongeval opliep stabiel zijn geworden, dan spreekt men over consolidatie. Er wordt met andere woorden niet onmiddellijk nog een verbetering of een verslechtering van je medische toestand verwacht.
Consolidatie vormt in feite de grens tussen een tijdelijke arbeidsongeschiktheid, waarbij de verzekeraar een vergoeding betaalt die het loonverlies moet compenseren van de functie die je uitoefende op het ogenblik van het ongeval, en de blijvende arbeidsongeschiktheid, waarbij een rente betaald wordt wegens het blijvend verlies van verdienvermogen op de algemene arbeidsmarkt.
Een beslissing tot consolidatie wordt soms verkeerd begrepen. In sommige gevallen is het duidelijk dat een slachtoffer – met de letsels die hij heeft – zijn werk niet kan hernemen, maar dat toch wordt besloten dat consolidatie is ingetreden. De verklaring hiervoor is te vinden in het feit dat consolidatie een medisch begrip is, met name de stabilisering van de letsels. Of men met de blijvende letsels die men op dat ogenblik behoudt zijn vroegere werk kan hervatten is daarbij niet van tel.
Een schrijnwerker die zijn vingers verliest, zal op een bepaald ogenblik geconsolideerd worden, met name wanneer zijn letsels niet meer voor verbetering of verslechtering vatbaar zijn, ook al is het duidelijk dat hij zijn vroegere functie niet meer zal kunnen hernemen.
Wanneer de verzekeraar de consolidatie vaststelt, dan zal zij tevens een graad van blijvende arbeidsongeschiktheid moeten voorstellen. Die blijvende arbeidsongeschiktheid geeft recht op een maandelijkse of jaarlijkse rente (afhankelijk van de hoogte van het toegekende percentage). Het voorstel van de verzekeraar moet worden vastgelegd in een standaarddocument, de zogenaamde overeenkomst-vergoeding [LINK] waarin een gedetailleerde berekening van je vergoeding wordt vermeld.
Een beslissing van de arbeidsongevallenverzekeraar tot consolidatie kan op twee manieren bekeken worden.
· De verzekeraar meent dat consolidatie is ingetreden terwijl je nog revalideert
Wanneer na een periode van herstel je medische toestand is gestabiliseerd en er niet onmiddellijk nog verbetering verwacht mag worden, dan zal de verzekeraar je een beslissing tot consolidatie meedelen. Het gebeurt echter al te vaak dat je reeds geconsolideerd wordt op een ogenblik dat je nog revaliderende bent en je dokter je nog tijdelijk arbeidsongeschikt verklaart. De verzekeraar zal in dat geval toch stoppen met het betalen van vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid en zal je, wanneer je niet opnieuw aan het werk gaat, doorverwijzen naar je ziekenfonds.
Hoewel het aanvragen van een ziekte-uitkering op korte termijn noodzakelijk zal zijn (je dient er immers voor te zorgen dat je een inkomen blijft ontvangen), onderneem je toch best actie.
Je moet immers weten dat je een rente wegens blijvende arbeidsongeschiktheid, die door de verzekeraar zal worden toegekend, niet kan cumuleren met een uitkering vanwege je ziekenfonds, voor zover de reden van je ongeschiktheid nog steeds terug te brengen is naar je ongeval. Wanneer je dus ziekte-uitkeringen aanvraagt nadat de verzekeraar consolidatie heeft ingeroepen, dan zal je ziekenfonds deze uitkeringen verminderen met het bedrag dat je van de arbeidsongevallenverzekeraar ontvangt. Financieel is dit voor jou als slachtoffer allerminst interessant. Het aanvragen van een ziekte-uitkering nadat de verzekeraar consolidatie heeft ingeroepen is voor jou als slachtoffer meestal dus slechts zinvol voor een beperkte periode.
Wanneer je je in de voornoemde situatie bevindt, is het aan te raden zo snel mogelijk contact op te nemen met je arts. Is hij van oordeel dat je medische toestand nog niet stabiel is, dan kan je de consolidatiebeslissing van je verzekeraar eenvoudig en kosteloos betwisten (de kosten van een procedure voor de arbeidsrechtbank zijn, behoudens in uitzonderlijke gevallen, immers steeds ten laste van de verzekeraar) en kan je eisen dat de verzekeraar je alsnog verder vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid betaalt.
Toch liever hulp? Neem vrijblijvend contact op!
· Je bent het ermee eens dat consolidatie werd bereikt, maar je bent niet akkoord met het percentage dat de verzekeraar voorstelt
Wanneer de arbeidsongevallenverzekeraar meent dat consolidatie werd bereikt, dan zal zij je een graad van blijvende arbeidsongeschiktheid voorstellen.
De blijvende arbeidsongeschiktheid wordt uitgedrukt in een percentage dat weergeeft in welke mate het verdienvermogen van jou als slachtoffer ten overstaan van de arbeidsmarkt (en dus niet zozeer ten overstaan van de functie die je uitoefende op het moment van het ongeval) door het ongeval is afgenomen. Let op: het gaat hier dus niet zozeer om de fysieke aantasting, maar wel om het verlies of de vermindering van het vermogen om een inkomen op de arbeidsmarkt te verwerven.
Het is dus mogelijk dat je als werknemer een fysiek letsel oploopt, terwijl de economische arbeidsongeschiktheid daardoor niet of nauwelijks is aangetast. Denk bijvoorbeeld aan een litteken hetwelk je niet hindert in de uitvoering van je job. Anderzijds kan ook een beperkte fysieke ongeschiktheid soms leiden tot een belangrijke aantasting van je verdienvermogen.
Het verschil tussen de louter fysieke ongeschiktheid en de blijvende arbeidsongeschiktheid valt te verklaren doordat voor de bepaling van de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid er niet alleen rekening wordt gehouden met je zogenaamde lichamelijke ongeschiktheid, maar ook met je leeftijd, je beroepsbekwaamheid, je aanpassingsvermogen, je omscholingsmogelijkheid en je concurrentievermogen van jou als getroffene op de algemene arbeidsmarkt.
In de praktijk zal de raadsdokter van de arbeidsongevallenverzekeraar eerst je fysieke ongeschiktheid ramen, waarvoor hij gebruikt maakt van de zogenaamde OBSI (Officiële Belgische Schaal ter bepaling van de graad van Invaliditeit). Deze schaal, welke reeds dateert uit 1946 en initieel bedoeld was voor de bepaling van de vergoedingen van directe en indirecte oorlogsslachtoffers, dient dus als eerste schattingsbasis. Het daaruit afgeleide percentage wordt vervolgens verhoogd of verlaagd, rekening houdend met onder meer je leeftijd en je omscholingsmogelijkheid. Wanneer je bijvoorbeeld een hogere leeftijd hebt en steeds dezelfde job hebt uitgeoefend, zijn de omscholingsmogelijkheden naar een andere functie beperkt waardoor er voor jou minder mogelijkheden zijn op de arbeidsmarkt en waardoor je percentage hoger zou moeten liggen.
In België bestaat er, in tegenstelling tot sommige buurlanden, geen minimum op de te vergoeden ongeschiktheid. De geringste ongeschiktheid kan dus worden vergoed. Een beperkte fysieke ongeschiktheid van bijvoorbeeld 2 %, waarvan de verzekeraar meent dat ze zonder gevolg blijft op het sociaal-economische vlak, kan bijgevolg wel degelijk in aanmerking komen voor vergoeding op basis van de arbeidsongevallenwet wanneer blijkt dat ze je hinderen bij het uitvoeren van bepaalde taken op de algemene arbeidsmarkt.
Je begrijpt wellicht wel dat de arbeidsongevallenverzekeraar de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid zo laag mogelijk zal willen houden. Wanneer je dokter, noch jij zich met de beslissing van de verzekeraar kan verzoenen, dan kan je deze beslissing eenvoudig en kosteloos betwisten. De kosten van een procedure voor de arbeidsrechtbank zijn immers steeds ten laste van de verzekeraar (behoudens in uitzonderlijke gevallen). Je dient er wel rekening mee te houden dat het voorstel van de arbeidsongevallenverzekeraar geen verworven recht uitmaakt. Wanneer een rechter tijdens een gerechtelijke procedure bijvoorbeeld de blijvende arbeidsongeschiktheid maar op 8 % raamt, terwijl de verzekeraar je eerder 10 % voorstelde, dan kan je je niet meer beroepen op dat eerdere voorstel. De blijvende arbeidsongeschiktheid zal dan bepaald worden op 8 %. In de praktijk komt dit echter niet zo vaak voor.
Toch liever hulp? Neem vrijblijvend contact op!